De scheepswerf van Pieter Spaander (1866-1956) gezien vanaf de zuidelijke havendijk. Links het Zuideinde, waarvan een deel nog onbebouwd is. Deze werf werd aanvankelijk begonnen in de Golf van Ma, achter de paalwoningen aan het Zuideinde. De ‘Ouwe Jan Spaander’ (1830-1907), die een zeilmakerij bezat op ‘de Kleipark’, had deze scheepswerf laten aanleggen. Als scheepstimmerman werd Pieter Spaander aangesteld, een zoon van ‘Ouwe Jan Spaander’, die ook bekend was onder de bijnaam van ‘Janbaas’. De scheepshellingen lagen in de richting van de voormalige Zuiderzee. Op de hoek aan de dijk werd een groot woonhuis gebouwd, ‘de Witte Haven’ (nu bistro), met daaronder de timmermanswerkplaats. Op het Zuiderhavenhoofd bouwde men een schuurtje voor het opbergen van het gereedschap. Al gauw deden zich moeilijkheden voor, want de Golf van Ma slibde steeds weer dicht, waardoor het voor de botters grote moeite kostte om de hellingen te bereiken. In 1894 werd het gemeentebestuur van Edam verzocht om de bedding van de helling te mogen verplaatsen in de richting van de haven. Hierdoor konden de botters voortaan vanuit de haven op de helling worden getrokken en kwam de helling van Pieter Spaander in de Zuiderhaven te liggen.
Na de aanleg van de nieuwe helling in de Zuiderhaven werd de oude helling in de Golf van Ma gebruikt als kerkhof voor de oude botters, die uit de vaart waren genomen. Hier zijn enkele mannen bezig met de sloop van een oud schip. Het vrijgekomen hout diende weer als brandstof voor de kachel thuis.
Links Jan Zwarthoed ‘van Boertje’, visser van de VD 129, als bottersloper.
Toen eb en vloed nog vrij spel hadden in de Golf van Ma, achter scheepswerf De Helling.
Enkele meisjes en jongens vermaken zich bij het water van de Zuiderhaven ter hoogte van de scheepshelling van Pieter Spaander. In de glorietijd had de helling vijf sleeën, waar dus vijf botters tegelijk gerepareerd konden worden. De foto moet enige tijd voor de Watersnood van 1916 zijn gemaakt, want daarna werd de dijk verhoogd en verbreed. De huizen aan de Haven staan beneden de dijk; de ingangen zijn te bereiken via trappetjes en/of loopvlonders. In die tijd stonden op verschillende plaatsen ook bomen langs de haven en op de havendijkjes. De bomen rechts op de foto zouden ongeveer ter hoogte staan van het huidige restaurant de Pompadour.
Na de periode Spaander werd de werf in 1923 overgenomen door twee gebroeders Jan en Kees Hoogland uit Monnickendam. Drie jaar later liet Kees zich uitkopen en ging Jan in zijn eentje verder. Zijn drie zonen, Jaap, Gerrit en Cor, kwamen op de helling bij hun vader werken, aangevuld met enkele neven Hoogland uit Monnickendam en de bekende Volendammer Kees Schilder (Nor). De helling bleef in bedrijf tot 1953 toen steeds minder houten schepen om onderhoud vroegen.
Vanaf links: Vader en hellingbaas Jan Hoogland (1886-1964), zoon Jaap en knecht Kees Schilder
Datering: 1925
Het verleden in het heden verteld
met een wandeling langs de mooiste plekjes van Volendam
Kosten € 3,-. (t.g.v. onderhoud route)
• Wandelroute via Google Maps
• Extra verborgen verhalen over de historie van Volendam
• Opmerkelijke infopunten
Het verleden in het heden verteld
met een wandeling langs de mooiste plekjes van Volendam
Kosten € 3,-. (t.g.v. onderhoud route)
• Wandelroute via Google Maps
• Extra verborgen verhalen over de historie van Volendam
• Opmerkelijke infopunten
